Na een ooit bruisend gezinsleven kan een leeg huis gevoelens van isolatie veroorzaken en zelfs een beetje beangstigend zijn.
In de chaos van het opvoeden van kinderen kan het leven vaak hectisch lijken en er kunnen momenten zijn geweest waarop je verlangde naar de rust en stilte van een leeg huis. Maar als het stof van de verhuisdozen is neergedaald en het elke avond alleen jij en je partner zijn, kan de realiteit iets minder comfortabel lijken dan je had gehoopt.
Je kinderen voor het eerst naar school brengen of ze verhuizen naar een aparte woning is een ingrijpende gebeurtenis die een heleboel emoties teweeg kan brengen, een aandoening die het lege-nest-syndroom wordt genoemd. Je kunt je zorgen maken over het welzijn van je kinderen, opgewonden zijn over dit nieuwe hoofdstuk in hun – en jouw – leven, heimwee hebben naar de afgelopen 18 jaar en zelfs een beetje in de war zijn als je voor het eerst thuiskomt. En dat kan een tol eisen op je getrouwde leven. Vrouw&Home besprak dit met relatie-expert en tijdschriftcolumniste Anna Richardson.
Wat gebeurt er als kinderen het ouderlijk huis verlaten?
Na een ooit bruisend gezinsleven kan een leeg huis gevoelens van isolatie veroorzaken en zelfs een beetje beangstigend zijn.
Kinderen die het huis uit gaan is vaak een keerpunt in een huwelijk, en het is normaal om naar je partner te kijken en te denken: “Wie zijn we nu?”
Ouderschap vereist meestal intens teamwork. Jullie zitten op dezelfde golflengte, jongleren met schoolresultaten, maaltijden en tienerdrama. Hoewel dit gemeenschappelijke doel als lijm kan werken, kan het ook een diepere kloof maskeren.
In alle drukte is het makkelijk voor stellen om geweldige co-managers te worden, terwijl de romantische band op de achtergrond raakt.
Een kans voor groei
Dus als de kinderen verhuizen, blijft er niet alleen een rustig huis achter, maar ook een emotionele kloof die zich al jaren aan het opbouwen is. Het goede nieuws is dat je, in plaats van verdrietig te zijn, dit moment moet zien als een krachtige kans om te veranderen.
We voelen ons vaak aangetrokken tot partners die ons helpen jeugdwonden te helen. Na verloop van tijd kan onopgeloste pijn onbewust weer naar boven komen, wat dan leidt tot conflicten. De sleutel is niet om dit ongemak te vermijden, maar om het met nieuwsgierigheid en empathie te behandelen.
Gesprekken vanuit het hart
Een eenvoudig maar krachtig hulpmiddel dat je meteen kunt gaan gebruiken is de dialoog. Trek tijd uit voor een gesprek – 20 of 30 minuten – waarin de ene partner over zijn gevoelens praat en de andere luistert zonder te onderbreken.
De luisteraar reflecteert vervolgens wat hij of zij heeft gehoord, volledig zonder oordeel, en erkent dat deze gevoelens echt zijn.
Toon tot slot empathie – probeer je voor te stellen wat de ander voelt. Dit klinkt misschien eenvoudig, maar het is ongelooflijk krachtig en als je het regelmatig oefent, kun je van emotionele afstand naar echte emotionele verbinding gaan.
Een andere optie is om wekelijkse “afspraakjes zonder agenda” te hebben. Dit kan een wandeling zijn, een bezoek aan een museum, een pubquiz – alles wat niet over logistiek of familie gaat, maar over het opnieuw verbinden van persoonlijkheden.
Denk terug aan wat jullie allebei leuk vonden voordat jullie een gezin stichtten. Wat bewonderden jullie? Wat bracht jullie samen? Wat bracht jullie samen? Wat precies… Waar hou je van en wat waardeer je aan deze man?
Wees niet bang om professionele ondersteuning te zoeken. Een gekwalificeerde huwelijkstherapeut of psychotherapeut kan je door deze nieuwe fase heen helpen en je tot een dieper inzicht brengen.
Onthoud dat liefde in een langdurige relatie niet statisch is, het evolueert. De liefde die je zoekt is niet noodzakelijkerwijs dezelfde liefde waarmee je begon, maar het kan iets ouder, wijzer en zelfs intiemer zijn als dat is wat je wilt.
